“The hardest thing to paint, is a kiss.” Werner Mannaers
02/03/2012 Plaats een reactie
Vanaf 30 april opent het ‘Kamarama’, ofwel de museale snoepwinkel van Kamagurka, in Brugge. Voor de bijbehorende catalogus had ik een interview met een van de tentoongestelde kunstenaars, Werner Mannaers (1954). Bijna 40 jaar een van de productiefste schilders die er zijn. Mannaers schildert momenteel vooral abstracte doeken – kleurvlakken die elkaar raken, of net niet. Fascinerend werk, waarin nauwelijks textuur te herkennen is, terwijl het duidelijk gelaagde vlakken zijn. Mannaers schildert ‘met de moed der wanhoop’. Want: ‘alleen inhoud is schilderen’, het is ‘me zeer hard inspannen, ik heb geen thema, mijn schilderkunst is mijn thema. Ik ben een kleurfanaat’. Zou dat de reden zijn waarom Philipe van Cauteren, directeur SMAK Antwerpen, tegen hem zei: ‘Je bent de enige abstracte schilder die ik ken, zonder dat ik daarbij aan abstractheid denk’. Of zoals Kamagurka het uitdrukte: ‘Bij zijn werken denk ik niet aan verf, ik denk aan personen’.
Zoals Mannaers het schilderen tot thema maakt, zo maakt hij ook het schrijven tot thema. Dagen kan hij in de weer zijn met citaten, flarden van popsongs, opgevangen gesprekken, invallen tot hij uiteindelijk de titel te pakken heeft. Die hij betrekkelijk willekeurig verbindt aan een werk, of aan een serie werken. Maar die vanaf dat moment alleen maar aan dat werk verbonden kan zijn. Het kan daarbij gaan om een woord of om een zin. Het kan een titel zijn bij een reeks, zoals ‘Don’t ever leave me’, of bij een werk, zoals ‘The hardest thing to paint, is a kiss’.
Zijn titels zijn het narratief bij zijn schilderijen, zegt hij. En dit: ‘Kijken is ervaren, de titel stimuleert de ervaring’. In 2008/9 had Mannaers een veelgeprezen overzichtstentoonstelling in het S.M.A.K., Antwerpen. Naar aanleiding hiervan verscheen een mooi interview, waar de gedrevenheid van de kunstenaar afspat: http://hildevancanneyt.blogspot.com/2009/02/interview-werner-mannaers.html
Mannaers, is een ervaring op zich en alleen hij maakt het de moeite waard om tussen 1 mei en 1 augustus naar Brugge te komen.