100 jaar John Cage Dick ontmoet John – maar waarschijnlijk vooral zichzelf (en dat is mooi)

Komend weekend, 25/26 augustus vindt er een bijzondere hommage plaats aan John Cage. Zaterdagmiddag om 16.33 geeft schilder Dick Berckenkamp namelijk 24 uur cadeau aan Cage. Vanaf dat moment schildert Berckenkamp 24 uur lang elke vier uur en 33 seconden een nieuw werk, opgedragen aan Cage. Dit jaar wordt op tal van podia herdacht dat Cage 100 jaar geleden werd geboren.

Dick heeft zijn performance de titel ‘Frozen Time’ gegeven – waarmee hij refereert aan zijn reis naar de ijsvlakten van Antarctica enkele jaren geleden en aan de rol van de stilte in de muziek van John Cage. Waarbij met name 4.33 de inspiratie vormt. Toch zal het niet echt stil zijn tijdens Dicks 24 uur. Bezoekers zijn namelijk van harte welkom en, in lijn met de opvattingen van Cage over de rol van het toeval in (het wordingsproces van) zijn muziekstukken kunnen zij meebepalen welke kleuren Dick gebruikt. Maar er is nog iets wat deze hommage dichter bij Cage brengt.

Contactmicrofoons
Cage: “I don’t hear the music I write: I write in order to hear the music I have not yet heard.” Voor veel collega’s van Cage was (en is) componeren ‘het zo exact mogelijk noteren en uitwerken van een bepaalde klankvoorstelling’. Cage wilde zichzelf laten verrassen door het resultaat, door het gebruik van toevalsprocessen en de introductie van oncontroleerbare factoren als omgevingsgeluid – zoals in zijn compositie voor schakers, waarbij schaakbord en schaakklok zijn aangesloten op contactmicrofoons. Beroemd is ook het muziekwerk 4.33, waarbij geen instrument wordt bespeeld, maar alleen de omgevingsgeluiden, de ‘stilte’, de compositie bepalen.

In navolging van Cage zijn de doeken waarop Dick schildert en de grond waarop hij staat als hij schildert, bewerkt met contactmicrofoons. Daardoor zet hij het schilderen letterlijk om in klanken. Met dank aan Rene Wassenberg, Schrikdraad.

24 uur: wie ontmoet wie?
Enig tijd geleden was ik betrokken bij de 24uurs iPad-performance die Kamagurka gaf in het Stedelijk Museum Amsterdam in het kader van het Temporary Stedelijk. Het was een onvergetelijke performance die ik de volle 24 uur heb begeleid. Ik weet dus wat Dick zal doormaken en verheug me er nu al op. Want het is een kleine heldendaad om jezelf te verplichten 24 uur lang wakker te blijven en bovendien ook nog eens scheppend bezig te zijn. Hij zal leuke momenten doormaken, euforische, doodvermoeide, energieke, neerslachtige, blije, verbaasde – het hele scala. Van middernacht tot in de ochtend zal hij met zijn werk afdalen in de diepte van de bevroren tijd en zijn eigen kunnen. Na de ochtend zal hij zich afvragen wat hij in godsnaam heeft gemaakt en in de middag zal hij ongetwijfeld in een dip terecht komen waaruit hij ook weer ontsnapt als hij ziet wat hij heeft verricht. Kortom – Dick komt vooral zichzelf tegen in zijn hommage aan John Cage. En dat is mooi. Mooi om door te maken. Mooi om mee te maken.

Weblog
Via de weblog van www.dickberckenkamp.wordpress.com doe ik gedurende de 24 uur voortdurend verslag van de performance. Ook kan men via een live-stream op de blog de performance volgen. Alle werken die ontstaan tijdens ‘Frozen Time’ zullen in een later stadium worden geëxposeerd.

Ter voorbereiding op de performance woont en werkt Berckenkamp overigens al vanaf 14 augustus in Pand Paulus. Als afsluiting van de 24-uurs performance wordt een finissage gehouden, waarbij Frozen Time als geheel te zien is. Daarna bevriest het beeld voor de bezoeker en worden de werken opgeslagen tot een later moment van exposeren.

Je bent welkom op zaterdag 25 augustus vanaf 16.33 uur tot en met zondag 26 augustus 16.33 uur in:
Pand Paulus
Korte Haven 125
Schiedam