Kunstpraat KunstRai 17.5.2013: Should I Stay or Should I Go? (2)

Als het gaat om het bijzondere werk van Olaf Mooij: Go! Als het gaat om veel ander werk: tja, ik weet het nog steeds niet. Op facebook is de stemming over het algemeen positief vriendelijk. Ik ben positief kritisch. Want zo bijzonder is het helaas niet. Er is weinig brutaliteit en durf, misschien het meest in de maffe hoek van Galerie Bob Smit en van Galerie Jaap Sleper. Het vrolijkst werd ik van Bob Smit. Hij heeft een onmogelijk hoekje op Art Amsterdam, maar er gebeurt tenminste iets. Tot en met de briefkaarten die hij achteloos op de grond heeft liggen en waarvan deze mijn all time favorite is:

Het is van Rob van der Hoeven en eerlijker dan dit krijg je het niet in de beeldende kunst. Een grotere knipoog evenmin.

In de categorie ‘Bijzonder’ heb ik een genomineerde en dat is Olaf Mooij, sowieso bekend om zijn autotransformaties – als ik het zo mag noemen. Ik hoor of lees er op facebook of in andere media weinig tot niks over en dat is onterecht. De installatie die hij op de KunstRai heeft staan is uniek in zijn soort en verdient alleen al daarom veel aandacht. Olaf transformeert al meer dan tien jaar auto’s. Eerst paste hij ze aan, bouwde ze om en langzaam aan bracht hij ze, beeldhouwer als hij uiteindelijk is, terug tot een fossiele essentie. Tot een embryonale essentie. Tot geërodeerde vormen. Tot je alleen nog met enige moeite een carrosserievorm herkent.

Olaf heeft al die essenties ondergebracht in een installatie die je verder alleen ziet in een museum voor Land en Volkenkunde, of Naturalis. Zoals vroegere onderzoekers baby’s en embryo’s op sterk water zetten, zo plaatst Olaf zijn auto-essenties op ‘sterk water’. En niet in een of twee potten, maar in tientallen van verschillende afmetingen. Het duurt even voordat je het door hebt als je ervoor staat, maar dan is het ook een groot avontuur.

Het is een interessante ontwikkeling die Mooij hiermee doormaakt: van het aanpassen van bestaande auto’s tot het zo terugbrengen tot de essentie daarvan. Tot het embryo. Alleen het moment van conceptie ontbreekt. Ik kan me voorstellen dat dat een volgend project is van Olaf Mooij.