Kunstpraat 28.05.2013: Boijmans viert de zomer groots(t)

Om op alles vooruit te lopen: ja, je zult deze zomer echt naar Rotterdam moeten. Vanaf 8 juni. Dan begint daar de zomer. Nouja, in elk geval in Boijmans en in de Onderzeebotenloods waar ik gistermiddag een bloggerspreview kreeg over XXXL Painting. En waar wij verder informatie kregen over de zomeractiviteiten in Boijmans zelf. Dit blog gaat voor het gemak even over beide zaken, de komende dagen neem ik apart de drie deelnemers aan de Onderzeebotenloods door. Want die zijn het meer dan waard.

XXXL Painting Onderzeebootloods – 
8 juni – 29 september. 
Met een beetje goeie wil generatiegenoten Klaas Kloosterboer (1959), Chris Martin (1954) en Jim Shaw (1952) richten de 5000m2 grote Onderzeebootloods in met schilderijen, installaties en objecten.  ‘XXXL Painting’ laat een combinatie zien van bestaand en nieuw werk. De Onderzeebootloods krijgt deze zomer de uitstraling van een gigantisch kunstatelier. In de maanden en weken voorafgaand aan de opening zijn de kunstenaars in de loods aan het werk en creëren ter plekke een tentoonstelling.

Uitvinder, schildersbeest en verteller De in Amsterdam gevestigde Klaas Kloosterboer kan worden gezien als ‘uitvinder’. Hij gaat voortdurend experimenten aan, die de vorm en verschijning van het schilderen veranderen. Uit de collectie van Museum Boijmans Van Beuningen wordt werk getoond, aangevuld met bruiklenen en nieuw werk.

Chris Martin woont en werkt in New York en is het ‘schildersbeest’: hij gebruikt zijn energie om van elk schilderij een explosie van kleur en kracht te maken. In ‘XXXL Painting’ stelt hij een dertigtal bestaande doeken tentoon, maar zal hij in de weken voorafgaand aan de opening ook werken aan een schilderij van 13 x 10 meter.

Jim Shaw uit Los Angeles complementeert het drietal als de ‘verteller’: hij tekent en schildert in een figuratieve, soms cartooneske stijl op gebruikte filmdecors. Hij maakt in de Onderzeebootloods gebruik van deze ‘backdrop’-schilderijen van soms 4 meter hoog en 15 meter lang.

Titanenstrijd De drie eerdere edities staan op naam van Atelier Van Lieshout in 2010, Elmgreen & Dragset in 2011 en Sarkis in 2012. En daarmee is direct ook het verschil aangegeven met deze editie. Want Boijmans wil met XXXL Painting “de veerkracht en energie van de schilderkunst tonen met een ware ‘titanenstrijd’ tussen de drie kunstenaars”. Je kunt het ook anders zeggen: Boijmans laat het heftige conceptuele van de vorige drie edities even rusten en kiest voor een toegankelijker concept. Want dat is het beslist. En daarmee, denk ik, een potentiële blockbuster. Want voor zover ik weet, is conceptuele kunst minder toegankelijk bij de grotere kunstlievende massa.

XXXL Painting kan daarom worden uitgelegd als een stap ‘terug’. In zekere zin is dat ook zo. De keuze voor drie min of meer generatiegenoten uit de jaren ’50 is op zich al een statement. Waarmee overigens niks mis is, maar mag en kan wel uitgelegd worden  als een signaal dat men kiest voor kunstenaars uit een vroeger tijdperk – die vandaag de dag nog ongelooflijk actief zijn. En beslist bijzonder werk maken dat zeker aansluit het idee dat er (weer) nieuwe energie in het schilderen komt. Net als de energie van ter plekke iets maken. Vervolgens is dat werk, zeker bij beide Amerikanen, vrij makkelijk terug te voeren op de periode waarin zij hun ‘jonge jaren’ vierden – inclusief paddestoelentrips, punk, stripcultuur en dergelijken. Wat dat betreft onderscheidt Klaas Kloosterboer zich krachtig van zijn twee Amerikaanse makkers met we hij een ‘titanenstrijd’ voert. Dat valt overigens wel mee hoor. Alledrie maken ze knap, lekker, prachtig werk en ze inspireren elkaar eerder dan dat ze een eh… battle aangaan. Wat Kloosterboer echt boven alles doet uitstijgen is dat hij als schilder net even verder gaat. Dat hij niet alleen de ruimte benut om enorme doeken op te spannen, maar met die ruimte een titanenstrijd aangaat door er een totaal nieuw aspect aan toe te voegen: letterlijk bewegende ‘beelden’ in meerdere lagen en vormen. En in een beeldtaal die met gemak de strijd aankan. XXXL Painting is wat mij betreft de tentoonstelling van Klaas Kloosterboer – maar dat zie je pas door de combinatie met Shaw en Martin.

De komende dagen zoom ik wat verder in op XXXL Painting. En, even voor alle duidelijkheid, je kunt je zomer niet beter beginnen dan met een bezoek aan de Onderzeebotenloods.

25 jaar Stadscollectie Rotterdam. Ter gelegenheid hiervan zijn deze zomer in de grootste museumzalen van Museum Boijmans Van Beuningen twee tentoonstellingen te zien met werk van internationaal gerenommeerde kunstenaars en ontwerpers voor wie de stad Rotterdam als bakermat voor hun artistieke carrière geldt. Met ruim 30 kunstwerken en tientallen designobjecten van onder anderen Atelier Van Lieshout, Daan van Golden, Hella Jongerius en Bertjan Pot.

‘Sensory Spaces’ Onder deze titel toont Museum Boijmans Van Beuningen gedurende drie jaar een reeks opeenvolgende solotentoonstellingen met vooraanstaande, hedendaagse, internationale kunstenaars. Zij worden uitgenodigd om speciaal voor het museum een nieuw kunstwerk of een nieuwe installatie in steeds dezelfde museumzaal te maken. Dit site-specific werk zet de betekenis, beleving en perceptie van deze ruimte op scherp. De Amerikaanse kunstenaar Oscar Tuazon (1975) bijt het spits af.