Kunstpraat 3.06.2013: de madammekes van Patricia Broothaers

Ze kijkt. Ze heeft iets niet van deze tijd. Lijkt het. Ze lijkt ontsnapt uit een middeleeuws triptiek. Ze kijkt. Ze heeft iets eh… guitigs. Ze lijkt toch niet zo middeleeuws. Je zou haar zo kunnen tegenkomen. Maar pas op. Ze kan je zomaar uitlachen. Of vragen of ze wat voor je zal zingen. En dan zeg je ‘ja’ en dan zingt ze een liedje dat eeuwenoud lijkt, maar dat ze ter plekke bedenkt. De vrouwtjes van Patricia Broothaers (1961) – ik weet het niet, maar daar is iets speciaals mee.

Het lijkt tweelingen. Meerlingen. In elk geval behoren ze tot de grote familie die Broothaers de afgelopen jaren bij elkaar heeft gekneed, gehakt, getekend en gemaakt. Je kunt er zoveel bij bedenken, hele gedichten bij schrijven, je kunt er als een minstreel liederen bij kwelen, je kunt er verhalen bij bedenken. Je kunt er verliefd op worden. Het is zo eigen, zo bijzonder, zo ook Belgisch. Ja ik kan er niks aan doen – ik maak steeds vaker mee dat ik een ‘crush’ heb op werk dat uit België komt. Daar is iets mee. Het is een combinatie van vakmanschap, durf en visie. En natuurlijk heb je dat ook in Nederland. Maar ik heb ook de afgelopen dagen in België weer zoveel werk gezien dat je echt niet in NL tegenkomt, dat ik er soms stil van word. Het goed nieuws is dat we in 2014 ten minste drie van die fantastische Belgen exposeren in Galerie De 7^e Hemel. Meer Broothaers op haar site: http://broothaerspatricia.be

Dit werk is de komende weken te zien in Brussel: Christine De Cuyper Gallery Rue de la Madeleine, 43, B-1000 Brussel, +32-2-5032112/+32-479939474, open: ma t/m vr 11.00-19.00, za en zo 10.00-19.00Expositieperiode van 1 juni t/m 30 juni 2013

Goed, nog een dan, omdag ik het niet kan laten: