Kunstpraat 11.06.2013: Krijg nou wat, KLEUR!

Wat ik met regelmaat mis in de beeldende kunst is het werken met uitgesproken kleuren. Ja ik ken ze ook wel, en ik heb er ook al eerder over geschreven – maar het valt me eigenlijk weer op zodra ik ineens spetterende kleuren zie langskomen, of een benadering die je best kleurrijk kunt noemen. In de onderzeebootloods is het bijvoorbeeld tamelijk kleurrijk. En als je Hans van Bentem zijn gang laat gaan. Mocht je zijn expositie ‘Keep on Dreaming’ hebben gemist in het Haags Gemeente Museum, het werk is nu te zien op landgoed Fraeylemaborg, Slochteren.

De hier afgebeelde stamt nog uit het Gemeente Museum, maar dat maakt niks uit. Het is Van Bentem in optima forma. Maf. Kleurrijk. Wel tien verhalen door elkaar. Brutaal. Natuurlijk niet geschikt voor een doorzonwoning, maar wel voor dit soort omgevingen. Bij uitstek, eerlijk gezegd. Want als je al praat – zoals dat in kunstkringen zo geliefd is – over ‘confrontaties aangaan’ of ‘reflecteren op’ de omgeving, dan laat Van Bentem zien hoe het moet. En het knappe is, dat hij die confrontatie aangaat op een manier die heel goed aansluit bij zijn omgeving.

‘Keep on dreaming’ goeie titel ook – die direct uitnodigt om het te doen ook.

Behalve Van Bentem is er nog een die mij verrast. Het is de Belg Koen Vanmechelen. Bij velen bekend, zoniet berucht om zijn eeuwigdurende activiteiten met kippen . Maar Koen kan meer. Tijden Art Basel toont hij bijvoorbeeld dit werk – dat overigens nu te zien is in de Amstel Gallery:

En daar zal ongetwijfeld weer kip in zijn verwerkt, herkennen wij niet vaag maar wel aanwezig een ei-vorm?- maar het is wel een lekker ding. Uitgesproken. In aanpak, in kleurkeuze, in toevoeging van zo’n pesterig lijntje neon. Gewoon lekker werk waar de mens gewoon van kan genieten, zonder prietpraat. Zou dit nou typisch mannelijke kunst zijn?