Kunstpraat 25.06.2013: Andrea Padovani – hartstikke schilder
25/06/2013 Plaats een reactie
Ik kreeg eens autopech onder in de Gorge du Tarn, terwijl ik net begon aan de weg terug. Omhoog. Het is als die enge droom die uitkomt. Stapvoets ging ik in ongeveer drie kwartier omhoog, waar je normaal de helft over doet. Van boven tot onder trok ik een kilometerslange file achter me aan. Eenmaal boven stopten we bij het eerste de beste huis, waar een ‘vluchteling’ uit intellectueel Parijs woonde en in zijn levensonderhoud voorzag door op talloze weeframen ingewikkelde kleden te weven.
We mochten er blijven slapen, in een oud, metalen, krakend bed tussen de weefgetouwen. De volgende ochtend werd ik wakker terwijl de zon gouden draden leek te spinnen in het stof dat voortdurend tussen de weefgetouwen dwarrelde en onder uit het huis de prachtige melancholieke stem van Leo Ferré opsteeg, inclusief depressief trompetje. Om altijd te blijven liggen. Maar nee – de dépannage-truck toetert je uit je nest en je droom. En de herinnering draag je voor altijd met je mee. Ik krijg nog altijd rillingen van de gedachte aan die weg omhoog.
Die warmte, dat licht kroop ook weer in mijn herinnering toen ik dit werk van Padovani zag. Om heel lang naar te kijken. En het warm te krijgen. Een huis dat nooit in NL lijkt te kunnen staan. Wat natuurlijk onzin is, maar zoals de kleuren hier zijn gebruikt, zoals de zon verzengend over de houten vloer kruipt, de meubels die hier een eigen leven lijken te hebben – zo ken ik het uit mijn Tarn-herinnering.
Padovani schildert met zoveel mediterraan plezier, en zoveel kunde dat ik me eigenlijk niet kan voorstellen dat er iemand is die zijn werk niet aangenaam vindt. Ik zou er in elk geval voor tekenen om, zeker in deze tijd waar de zomer maar niet serieus wil doorzetten (Freek de Jonge:’de zomer viel dit jaar op een zondag’), een Padovani aan mijn muur te hebben.
Hij is in het echt te zien in Bergen, bij galerie The Obsession of Art. Samen met nogal wat ander werk dat best gezien mag worden. Maar vooral Padovani – die maakt dat je in je volgende leven als Italiaan geboren wilt worden.