Kunstpraat 24 oktober 2013: Nick Andrews – Engelse Belg overdondert met intens werk.

In een van mijn favoriete Belgische galeries, De Zwarte Panter – Antwerpen, is momenteel werk te zien van de Engelse Belg Nick Andrews onder de titel Beyond the Scene. Nick (Londen, 1972) is in 1996 afgestudeerd aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en ‘dus’ Belgisch schilder. Wat mij betreft. Maar afgezien daarvan is Nick zo’n schilder/tekenaar waarop je verliefd wordt omdat alles wat hij maakt zo intens is, zo gekund, zo verhalend, zo godvergeten goed dat je het eigenlijk nooit over hem wilt hebben want je wilt hem voor jezelf houden. (Zegt de galeriehouder die bezig is een bestaan op te bouwen met zijn 7e Hemel).

In Beyond The Scene presenteert Nick gebeurtenissen, gedroomde scenes, bij verhalen die waarschijnlijk nooit zullen worden verteld, in elk geval niet door hemzelf. Hij geeft daarmee de toeschouwer alle ruimte om zelf het verhaal te bedenken. Het is zoiets als met 6-woord verhalen, die ooit door Hemingway waren bedacht, onder het motto ‘het beste verhaal vertel je in zes woorden’. Zijn oervoorbeeld luidde: “For Sale, Baby Shoes, Never Worn”. Op het moment dat je zo’n tekst leest ben je eigenlijk al bezig zelf het verhaal te (re-)construeren. Een paar jaar geleden heb ik met zulke teksten – gemaakt door Nederlandse en Belgische schrijvers tijdens de ‘Night writer’-avonden van Kluun – een serie spannende affiches gemaakt. Ze zijn nu nog te zien op de site van de openlucht-galerie waar ik ze exposeerde: www.k2g.nl

De scenes van Nick Andrews zijn als het ware het beeld bij de tekst die er nog moet komen. Nou is dat niet uniek. Er zijn genoeg andere schilders die dat ook doen. Maar de formule die Nick toepast is dat je als toeschouwer niet meer te zien krijgt dan het noodzakelijke – zijn scenes zijn vrijwel nooit ‘overzichten’, het zijn eerder details. Die je naar zich toe zuigen. Daardoor is de betrokkenheid met het beeld enorm. En dat maakt zijn werk bijzonder. Hoe merkwaardig de scene ook is die hij neerzet – er lijkt geen afstand te zijn tot de toeschouwer. Oke, oke – dat is uiteraard strikt persoonlijk, maar dat is deze hele blog. Net zoals elk kunstwerk dat is.

Tegelijk zijn de scenes wel degelijk te plaatsen. Zeker als je ze bij elkaar ziet – dan ontdek je dat het momenten zijn uit een circusbestaan. Er is zelfs een circusdirecteur te zien en er is een intrigerend werk waarin de cast van het circus wordt gepresenteerd – een van de weinige ‘totalen’ in deze serie. Nou is die associatie met circus niet zo vreemd als je weet dat Andrews Frederico Fellini (Italiaanse filmmaker) nam als uitgangspunt voor deze serie. Fellini was gek op circussen en extravagantia.

Beyond The Scene betekent dan letterlijk ‘achter de schermen’. Maar er zijn ook genoeg werken bij die ‘voor’ de schermen spelen. Je kunt zelfs zeggen dat voor- en achtergrond in zekere zin samenvallen, ook in elk afzonderlijk werk. De afgebeelde personen hebben een achtergrond nodig – een open raam bijvoorbeeld van waaruit je een deel van het verhaal ‘hoort’.

Overigens speelt Andrews een uitermate subtiel spel met zijn ‘voorgrond’ en ‘achtergrond’. Je kunt niet zeggen dat hij slordig omspringt met de achtergrond, zeker niet. Je kunt wel zeggen dat zijn achtergrond, of eigenlijk de ‘setting’ ten dienste staat aan de figuren die hij daarin laat optreden. Zijn deze figuren al in een bijna impressionistische (voor veel toeschouwers overigens ook een verdedigbare ‘Ensor-istische’) penseelvoering afgebeeld – de omgeving waarin zij zich bevinden is nog een graad abstracter. Maar zodanig dat het lijkt of de figuren eruit zijn ontstaan. En juist doordat ze zich eraan ontworsteld hebben hun vorm krijgen. Je kunt zeggen dat Andrews organisch schildert. Die aanpak geeft zijn schilderwerk een enorme kracht en dynamiek – zelfs als hij twee (liggende) lijven schildert, gaat daar een ontzettende energie vanuit.

Die energie in kleuren en lijnvoering is kenmerkend voor alle werken van Nick Andrews. Het is intens in elk opzicht. Zo intens, zo impressionistisch, zo barok, zo overweldigend als de films van Fellini – ik weet het zeker, Frederico zou een groot liefhebber zijn geweest van Nick’s werk.

Naast tekeningen, aquarellen, grafiek en keramiek wordt ook het tapijt ‘Vessel Virgins’ tentoongesteld dat Vera Vermeersch Atelier naar een schilderij van Andrews heeft gemaakt.

Beyond The Scenes, Galerie De Zwarte Panter, Hoogstraat 70-72-74, Antwerpen, www.dezwartepanter.com , Beyond the scenes is nog te zien tot en met 3 november. Op deze site vind je ook meer afbeeldingen van de expositie.